Θα με χάσετε για λίγες μερούλες!
Δεν ξέρω αν θα σας λείψω αλλά εμένα θα μου λείψετε σίγουρα...
Δεν είναι ακριβώς ταξιδάκι αναψυχής... είναι περισσότερο ταξίδι συμπαράστασης σ'ένα πρόσωπο πολυαγαπημένο... ήταν ο μόνος που βρισκόταν πραγματικά δίπλα μου στις πιο δύσκολες ώρες μου... είναι η ώρα να είμαι δίπλα του τώρα που με χρειάζεται...
Δεν είναι κάτι σοβαρό... δεν είναι θέμα υγείας ή οικονομικό... αλλά εγώ το αισθάνομαι... θέλει να ξέρει πως υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα του για να του πιάσει το χέρι και να του πει 'πως εγώ είμαι εδώ'... πως δεν θα κρίνει καμιά του πράξη και καμιά του σκέψη... πως όποια απόφαση κι αν πάρει, εγώ θα την στηρίξω... θα είμαι δίπλα του...
Πώς αλλάζουν οι καιροί! Τι θύμησες και τι συνειρμοί ταλανίζουν το μυαλό μου... άσχετοι αλλά για μένα σχετικοί...
Τότε... εκείνη τη δύσκολη εποχή... εκείνη την εποχή που όλοι με είχαν για 'φτύσιμο' (ακόμα και η ίδια μου η μάνα... για τη δε γιαγιά μου δεν το συζητώ... για το δε το σόι ολόκληρο ήμουν το μαύρο πρόβατο του σογιού... τι κοτσομπολιό πίσω από την πλάτη μου...), μόνο εκείνος ήταν δίπλα μου...
να μου πιάνει το χέρι... να μου γελάει... να μου κάνει αστεία... να μου δείχνει με λόγια και με πράξεις πως η ζωή δεν είχε τελειώσει... και κυρίως... κυρίως...
να μου δίνει την αίσθηση της ασφάλειας... την αίσθηση πως εκείνος θα είναι πάντα εκεί... να δέχεται τις όποιες επιλογές μου... να μην κρίνει... να μ'αγαπάει αληθινά κι άδολα...
με μια μοναδική αδελφική αγάπη, δίχως τις συνηθισμένες προστριβές που συχνά έχουν τα αδέλφια... να αισθάνομαι πως δεν με είχαν όλοι εγκαταλείψει... πως εκείνος ήταν βράχος δίπλα μου κι ας ήταν μόνο είκοσι χρόνων...
και τώρα οι καταστάσεις άλλαξαν...
κι εγώ το νιώθω... πως έστω και για λίγες μέρες πρέπει να είμαι δίπλα του...
γιατί κι εγώ τον αγαπώ υπερβολικά τον αδελφό μου... γιατί θέλω να είναι ευτυχισμένος... γιατί θέλω να ζήσει τη ζωή που θέλει... γιατί θέλω το χαμόγελό του να είναι αληθινό και πηγαίο...
Γι'αυτό λοιπόν θα με χάσετε λίγες μερούλες... δεν ξέρω όπως είπα αν θα σας λείψω αλλά εσείς θα μου λείψετε σίγουρα... αν βρω ίντερνετ, μπορεί να ξεκλέψω λίγο χρόνο για να σας επισκεφθώ...
αν πάλι όχι... sorry παιδιά αλλά θα τα πούμε σύντομα!!!
Να περάσετε ένα υπέροχο τριήμερο και να τσακίσετε τις λαγάνες!!!
Δεν ξέρω αν θα σας λείψω αλλά εμένα θα μου λείψετε σίγουρα...
Δεν είναι ακριβώς ταξιδάκι αναψυχής... είναι περισσότερο ταξίδι συμπαράστασης σ'ένα πρόσωπο πολυαγαπημένο... ήταν ο μόνος που βρισκόταν πραγματικά δίπλα μου στις πιο δύσκολες ώρες μου... είναι η ώρα να είμαι δίπλα του τώρα που με χρειάζεται...
Δεν είναι κάτι σοβαρό... δεν είναι θέμα υγείας ή οικονομικό... αλλά εγώ το αισθάνομαι... θέλει να ξέρει πως υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα του για να του πιάσει το χέρι και να του πει 'πως εγώ είμαι εδώ'... πως δεν θα κρίνει καμιά του πράξη και καμιά του σκέψη... πως όποια απόφαση κι αν πάρει, εγώ θα την στηρίξω... θα είμαι δίπλα του...
Πώς αλλάζουν οι καιροί! Τι θύμησες και τι συνειρμοί ταλανίζουν το μυαλό μου... άσχετοι αλλά για μένα σχετικοί...
Τότε... εκείνη τη δύσκολη εποχή... εκείνη την εποχή που όλοι με είχαν για 'φτύσιμο' (ακόμα και η ίδια μου η μάνα... για τη δε γιαγιά μου δεν το συζητώ... για το δε το σόι ολόκληρο ήμουν το μαύρο πρόβατο του σογιού... τι κοτσομπολιό πίσω από την πλάτη μου...), μόνο εκείνος ήταν δίπλα μου...
να μου πιάνει το χέρι... να μου γελάει... να μου κάνει αστεία... να μου δείχνει με λόγια και με πράξεις πως η ζωή δεν είχε τελειώσει... και κυρίως... κυρίως...
να μου δίνει την αίσθηση της ασφάλειας... την αίσθηση πως εκείνος θα είναι πάντα εκεί... να δέχεται τις όποιες επιλογές μου... να μην κρίνει... να μ'αγαπάει αληθινά κι άδολα...
με μια μοναδική αδελφική αγάπη, δίχως τις συνηθισμένες προστριβές που συχνά έχουν τα αδέλφια... να αισθάνομαι πως δεν με είχαν όλοι εγκαταλείψει... πως εκείνος ήταν βράχος δίπλα μου κι ας ήταν μόνο είκοσι χρόνων...
και τώρα οι καταστάσεις άλλαξαν...
κι εγώ το νιώθω... πως έστω και για λίγες μέρες πρέπει να είμαι δίπλα του...
γιατί κι εγώ τον αγαπώ υπερβολικά τον αδελφό μου... γιατί θέλω να είναι ευτυχισμένος... γιατί θέλω να ζήσει τη ζωή που θέλει... γιατί θέλω το χαμόγελό του να είναι αληθινό και πηγαίο...
Γι'αυτό λοιπόν θα με χάσετε λίγες μερούλες... δεν ξέρω όπως είπα αν θα σας λείψω αλλά εσείς θα μου λείψετε σίγουρα... αν βρω ίντερνετ, μπορεί να ξεκλέψω λίγο χρόνο για να σας επισκεφθώ...
αν πάλι όχι... sorry παιδιά αλλά θα τα πούμε σύντομα!!!
Να περάσετε ένα υπέροχο τριήμερο και να τσακίσετε τις λαγάνες!!!