Ανέλαβε την ευθύνη του εαυτού σου…
Συ κρατάς το κλειδί της ευτυχίας και της δυστυχίας σου…
Συ είσαι αυτός που το χαντακώνει πίσω από παλιά σεντούκια
γεμάτα ενοχές κι έπειτα πασχίζει να το βρει σκουριασμένο και σκονισμένο…
Συ είσαι αυτός που το κρατάει πάντα πάνω του καλογυαλισμένο
και καλολαδωμένο…
Συ είσαι αυτός που έχει την ευθύνη του εαυτού του…
Για την ευτυχία σου δεν φταίνε ούτε οι γύρω σου ούτε η άτιμη
η κοινωνία…
Εστίασε στα απλά και στα καθημερινά… εστίασε στις πραγματικές
σου ανάγκες… στις δικές σου ανάγκες κι όχι στις ανάγκες που τόσο περίτεχνα έσπειραν
οι άλλοι στο χωράφι του μυαλού σου…
Κοίτα την δική σου ψυχή… πότισε την με γάργαρο νερό, φρόντισε
την και θα δεις πως θα καρπίσει… ο καλός καρπός αργεί να βγει… θέλει φροντίδα
κι αγάπη… θα κουραστείς… ποιος είπε πως η δουλειά του γεωργού είναι εύκολη;;;
Μην χάσεις το δρόμο σου σαν δεις τα πρώτα φύλλα να βγαίνουν…
μην κορφολογήσεις νωρίς το φυτό σου και μην βιαστείς να κόψεις τους ανώριμους
ακόμα καρπούς…
Να ‘χεις υπομονή… Περίμενε… να’χεις τα μάτια σου ανοιχτά…
για να δεις πως ο καρπός ωρίμασε…
Και τότε άπλωσε το χέρι… δίχως φόβο και δίχως πάθος…
Κόψε τον ώριμο καρπό και φέρε τον στο στόμα σου…
΄Αφησε τη γλύκα του να δροσίσει το άνυδρο στόμα σου…
Ο καρπός είναι πλέον δικός σου…
Το χωράφι της ζωής σου δεν είναι πλέον χέρσο…
Καλημέρα Σοφία! Η ευθύνη του εαυτού μας είναι η σημαντικότερη υπόθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το κείμενό σου..Καλή εβδομάδα φιλιά!
ρήμα αναλαμβάνω
ΑπάντησηΔιαγραφήπροστακτική ενεστώτα: ανάλαβε