Και το χειρότερο είναι πως πλέον το καταλαβαίνω αλλά δεν ξέρω με τι τρόπο και πως να το σταματήσω...
Γιατί αυτομαστιγώνομαι αλύπητα;;; Γιατί δεν αφήνω στον εαυτό μου να χαρεί και την πιο απλή χαρά;;; Γιατί πιστεύω πως το μόνο που αξίζω είναι η μιζέρια και η δυστυχία;;; Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Γιατί δεν μπορώ να αποτινάξω με δύναμη από πάνω μου αυτό το βρώμικο πετσί που έχει κολλήσει πάνω μου και που ζέχνει χιλιόμετρα μακριά;;;
Γιατί; Ένα αδυσώπητο γιατί χωρίς ακόμα απάντηση.
Ή μάλλον απάντηση υπάρχει που όμως κλείνω τ'αυτιά και δεν θέλω να την ακούσω. Κλείνω τα μάτια και δεν θέλω να την δω...
Χθες το απόγευμα γύρισε και πάλι η όμορφη κι ελεύθερη από φοβίες Σοφία... Πήγα σε μια εκδήλωση που ήθελα κι αισθανόμουν όμορφη πολύ όμορφη... με το t-shirtάκι μου, με το κόκκινο κραγιονάκι μου (κατακόκκινο και λαμπερό), με το αρωματάκι μου...
Όλα τέλεια!!!
Και σήμερα;;;
Ω! σήμερα!!!
Σήμερα πρέπει να τιμωρηθώ βάναυσα γιατί εχθές ήμουν έστω και για λίγα λεπτά φυσιολογικός άνθρωπος...
Φοβερή μα απίστευτη δυσφορία... σιγουριά λιποθυμίας... άστα να πάνε... μην τα συζητάς...
Μα γιατί γαμώτο το κάνω αυτό στον εαυτό μου;;; Γιατί;;;
Υ.Γ. 13η μέρα ομοιοπαθητικής σήμερα... Το ξέρω πως είναι νωρίς ακόμα αλλά δεν έχω δει κάποια, έστω και αμελητέα διαφορά... ωστόσο συνεχίζω ακάθεκτη... με κάποιες αμφιβολίες ώρες - ώρες...
Σοφάκι μου καλό μια δύσκολη φάση είναι και θα περάσει....θα δεις...απλά θέλει δουλίτσα...και έρχομαι να σου υπενθυμίσω τη σκέψη της ψυχοθεραπείας(με όλο το θάρρος και με καλή προαίρεση πάντα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά και υπομονούλα...όλα θα στρώσουν!
Άμυ μου, σ'ευχαριστώ που περνάς από εδώ...
ΔιαγραφήΊσως την αποφεύγω την ψυχοθεραπεία γιατί κατά βάθος ξέρω την απάντηση στο ερώτημά μου... όμως ίσως δεν είμαι ακόμα έτοιμη να πάρω κάποιες αποφάσεις... γι'αυτό και δεν παίρνω την απόφαση για να πάω... γιατί η ψυχοθεραπεία θα με φέρει προ της ευθύνης... μείνε ή φύγε... Ουφ! Τι να πω;;;
Άλλαξε τρόπο σκέψης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς Σοφία μου! Ολα τα μπορεις!
Και μόνο που εντοπίζεις κάτι που δεν σου αρέσει από τον εαυτό σου (μιλώ γενικά, κι όχι επί προσωπικού) είναι η μισή διαδρομή ήδη! Όσο για σένα, δεν σε φοβάμαι! Το t-shirtάκι σου, το κόκκινο κραγιονάκι σου και το αρωματάκι σου, θα κάνουν θαύματα, αργά ή γρήγορα! Πολλά φιλιά και μην χάνεις άλλο χρόνο με σκέψεις! Ο χρόνος κυλά, μην τον σπαταλάς άδικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι ολα στα μυαλο Σοφια μ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπαθησε να τα αποβαλεις.!
Βαλε πεισμα και πες. Θα γινω καλα !
Και πιστεψε το !
Ότι έγραψες αυτές τις μέρες Σοφία μου, (δλδ την 13η μέρα ομοιοπαθητικής) είναι "μέσα" στη διαδικασία της θεραπείας, έτσι πάει, μια πάνω, μετά δυο, τρις, τέσσερις, πέντε κάτω... στη συνέχεια, μια πάνω, δυο κάτω, μέχρι το πάνω να γίνει δυνατό και να μη το ξανακουνήσει!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Άσε τη ζωή να ζωγραφίσει τον πίνακα"...έχει πολλά να σου πει!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά! <3
Σίγουρα θα τα καταφέρεις Σοφάκι, όσο εντοπίζεις τι φταίει είσαι σε πολύ καλό δρόμο κοπέλα μου! Κάποιες φορές θα πέφτεις, έ και? ξανά όρθια πάλι και συνεχίζεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τα παρατάς γλυκιά μου! Τα φιλιά μου!:))
Μη φοβάσαι τα πισωγυρίσματα Σοφία μου! Είναι αναμενόμενα και μέσα στο παιχνίδι! Να ανησυχούσες αν δεν υπήρχαν! Ξέρω ότι δεν σε ανακουφίζει αυτό αλλά δεν υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από την αναμονή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά! ♥