Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Θέλω...

Θέλω να γράψω αλλά δεν ξέρω τι να πω...
Θέλω να γκρινιάξω αλλά δεν θέλω να γεμίζω κι άλλη μίρλα τούτο το blog...
Θέλω να ξυπνήσω και να χαμογελάσω...
Θέλω κάποιος να τραβήξει τούτο το φορτίο από την πλάτη μου γιατί δεν έχω τη δύναμη
να το ρίξω εγώ κάτω...
Θέλω...

9 σχόλια:

  1. Kαλημέρα Σοφία μου.
    Νομίζω πως θέλεις να είσαι ο ευατός σου και κάτι σε εμποδίζει. Και το μεγαλύτερο εμπόδιο πηγάζει από τα ενδότερά μας.
    Αφήσου κοπέλα μου! Αφήσου και βγαλε οτι στεναχωρο εχεις μεσα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ! βρε Κική μου... χίλια δίκια έχεις... τις μεγαλύτερες τρικλοποδιές, ο εαυτός μας τις βάζει...

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα κι από μένα...συμφωνώ με την ΕΚΦΡΑΣΟΥ... και επίσης, μη κάνεις το χατήρι κανενός να σε βλέπει όπως θέλει να σε βλέπει... να σε βλέπουν το αντίθετο από αυτό που θέλουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς Δελφινάκι, αυτό το χατήρι το κάνω από τη μέρα που γεννήθηκα... τόσο καλά μάλιστα που έχω ξεχάσει ποια είμαι πραγματικά...

      Διαγραφή
    2. A! Δελφινάκι... μην λυπάσαι... κάποτε και τα πιο χαζά βλίτα ξυπνούν...
      αργούν αλλά ξυπνούν... κι εγώ αρχίζω να ξυπνάω...τουλάχιστον καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει... γιατί τόσο καιρό μ'έφτυναν κι εγώ έλεγα πως βρέχει...

      Διαγραφή
    3. ΚΑΛΗΜΕΡΑ...χαίρομαι που άρχισες σιγά σιγα να τα βλέπεις αλλιώς

      Διαγραφή
  3. Σοφάκι μου γράψε! Γράψε θέλω! Εκφρασε τα! Έχεις ανοίξει το ασκί του Αιόλου...μα είναι ο μόνος δρόμος!!!
    Σε φιλώ και πάντα μαζί σου να ξέρεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή