Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Ψυχική ελευθερία...

Σήμερα που η χθεσινή απίστευτη ψυχική γαλήνη έχει αντικατασταθεί από μία απίστευτη ένταση σε κάθε κύτταρο του κορμιού μου, είπα να παίξω ένα παιχνιδάκι: να πατήσω στο google τη φράση liberte psychique (ψυχική ελευθερία) να διαλέξω την 23η εικόνα που θα μου βγάλει, να την ποστάρω και να γράψω κάτι ανάλογα με τα αισθήματα που μου διεγείρει...
Η αλήθεια είναι πως κάτι άλλο περίμενα... αλλά τούτο δεν είναι το απρόβλεπτο της ζωής;;; Περίμενα εικόνες με γαλάζιους ουρανούς, ανθρώπους να πηδάνε απελευθερωμένοι, ανθρώπους με τα χέρια στην ανάταση...κοινώς περίμενα κλασικές φωτογραφίες που συναντάμε στα βιβλία αυτοβοήθειας...
Η εικόνα όμως που βγήκε, όπως βλέπετε, είναι εντελώς διαφορετική:
Ένας πίνακας ζωγραφικής, μουντός, με χρώμα γήινα...
Μια γυναίκα (προφανώς σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης), με το πρόσωπο γυρισμένο στο πλάι, με το βλέμμα 'καρφωμένο' πάνω στη φλόγα του καντηλιού...
Κι ενώ μέσα της κυοφορεί τη ζωή, είναι η 'φέρουσα τη ζωή', στην αγκαλιά της κρατάει, σχεδόν χαϊδεύει, ένα κρανίο... το απόλυτο σύμβολο του θανάτου, της ματαιότητας τούτου του κόσμου...
Και μήπως το καντήλι έναν τέτοιο συμβολισμό δεν έχει κατά τη λαϊκή παράδοση; Δεν λέμε 'σώθηκε το λάδι στο καντήλι του';;;
Κι αναρωτιέμαι... μα τι σχέση μπορεί να είχε τούτη η εικόνα με την "ψυχική ελευθερία"...
Κι όμως τελικά... η αποδοχή των δύο άκρων της ζωής, της εγκυμοσύνης και του θανάτου, η συμφιλίωση μαζί τους πως τίποτα δεν είναι αιώνιο, πως χαιρόμαστε μόνο τούτη την στιγμή που υπάρχει, τούτη η συμφιλίωση αυτόματα φέρνει και την ψυχική ελευθερία...
Κι όσο την παρατηρώ τούτη την εικόνα, δεν είναι η απαισιοδοξία που αποπνέει αλλά μια ηρεμία μοναδική... η κοπέλα έχει αποδεχθεί τη ζωή και το θάνατο... δεν ζει ανάμεσα στη σύγκρουση... είναι στοχαστική και αποδέχεται...
Αυτά τα ολίγα για σήμερα...
Την καλημέρα μου, την αγάπη μου και την αγκαλιά μου!!!

8 σχόλια:

  1. πολυ ομορφη η σκεψη σου Σοφια μου. μου αρεσε η εικονα που σου εβγαλε πολυ!
    και τα λογια σου! φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν και φοβάμαι το θάνατο , το παρουσίασες πολύ ζεστά.... καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλή σου μέρα, το μυστικό να συνειδητοποιήσουμε για ποιον κάνουμε όλα αυτά που κάνουμε στη ζωή μας. Η απελευθέρωση είναι να καταλάβουμε πως όσο σκληρά κι αν προσπαθούμε πάντα θα είμαστε λίγοι για μερικούς ανθρώπους, τόσο λίγοι που συνηθίζουμε να κι εμείς να υποτιμάμαι τον εαυτό μας. Απο τη στιγμή που θα ξεκινήσεις τα delete σε άτομα και σε εξαντλητικές συνήθειες θα ζήσεις στιγμές πρωτόγνωρης ευτυχίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αν μπορούσαμε να πιστέψουμε και να κατανοήσουμε πως τούτη η ζωή είναι ένα πέρασμα προς την αιωνιότητα...αυτόματα δεν θα φοβόμασταν το μετά...και θα ζούσαμε πιο ελεύθερα το τώρα μιας και δεν θα υπήρχε ο φόβος του θανάτου!
    Καλησπέρα Σοφάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ζωή και ο θάνατος είναι ένα, όποιος το συνειδητοποιήσει ελευθερώνεται από τον φόβο του αύριο... η ζωή είναι μια αλυσίδα από μικρές καθημερινές στιγμές, όπως τώρα που σου γράφω και εσύ τώρα που τώρα με διαβάζεις!
    Η εικόνα που σου έβγαλε, θέλει επίσης να πει, πως η "ψυχική ελευθερία" έρχεται μόνο όταν γνωρίσουμε και αποδεχτούμε τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι!
    Βρήκα τη προσωπική σου ανάλυση, εξαιρετική και πολύ ώριμη!
    Οι άνθρωποι γύρω μας είναι αυτοί που είναι και δεν συμφωνώ με το delete, απλά πρέπει να μάθουμε να τους κατανοούμε και να τους αποδεχόμαστε (μιλάω για τους οικείους μας!)

    ΑΦιλάκια πάντα χαμογελαστά και με πολύ αγάπη! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εμενα με εχει ανατριχιασει η συγκεκριμενη φωτο,.
    τι γυρευει ενα κρανιο στα χερια μιας γυναικας που κυοφορει μια νεα ζωη ?
    Ισως και να συμβολιζει οντως τις εναλλαγες της ζωης ομως...

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εξαιρετική δημοσίευση Σοφία μου!
    Η σκέψη σου είναι διαυγής και οδηγεί σε καταπληκτικό συμπέρασμα! Με κάλυψε απόλυτα στο σχόλιο της η Στεφανία....
    Ψυχική ελευθερία έρχεται μόνο όταν γνωρίσουμε και αποδεχτούμε τον εαυτό μας, έτσι όπως είναι!
    Τότε σταματούν οι ανασφάλειες και οι φοβίες...
    Φιλάκια πολλά!

    Υπέροχη φωτό!
    Να ρωτήσω μόνο πώς σου ήρθε το νούμερο 23;

    ΑπάντησηΔιαγραφή