Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Κοτόπουλο, χελώνα ή λιοντάρι???


Βρε είδα πως άρχισα σιγά - σιγά να βγαίνω από το καβούκι μου και βάλθηκα να με ξεκάνω;;;
Μετά από ένα γεμάτο ταξίδι στην Αθήνα, μια υπερτεράστια γεμάτη μέρα εχθές κι άλλη μια επίσης
υπεργεμάτη σημερινή...
γι'αυτό το πρωί ήμουν ξανά μαδημένο κοτόπουλο, μετά έγινα χελώνα που προσπαθούσε να κρυφτεί στο καβούκι της αλλά έβγαζε και το κεφάλι έξω, έκανε και κανά δυο βήματα... και πήγα εκεί που έπρεπε να πάω... τώρα έχω και μια ακόμη τεράστια υποχρέωση το απογευματοβραδάκι (που δεν γουστάρω και καθόλου λέμε) αλλά ελπίζω μέχρι τότε, η χελώνα να έχει μεταμορφωθεί σε λιοντάρι που βρυχάται κι όχι απλώς να πάω αλλά να περάσω και καλά...
Δες τελικά ο άνθρωπος τι είναι... μόλις του δώσεις κάτι, θέλει πάντα και το παραπάνω... Παραπονιόμουν που δεν τολμούσα να ξεμυτίσω, μετά κλαιγόμουν που ξεμυτούσα με χίλια συμπτώματα, τώρα έχω και το θράσος όχι απλώς να ξεμυτίσω αλλά και να περάσω και καλά...
Μα είπαμε... η ζωή δεν περιμένει... εγώ έχω αποφασίσει πλέον να τη ζήσω...

6 σχόλια:

  1. xaxaxaxa συγνώμη που γελάω σοφάκι μου ξερεις πως είναι καλοπροαίρετο πεθαίνω όπως τα λές ....να σαι καλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Νικόλα, το γέλιο είναι υγεία... αν σε κάνω να σκας έστω κι ένα χαμόγελο, τότε κι εσύ με κάνεις πολύ χαρούμενη...
      Τα λέω έτσι, τα λέω και γιουβέτσι... που θα πάει το έρμο το υποσυνείδητο... κάποια στιγμή θα πάρει μπροστά... Τα φιλιά μου!!!

      Διαγραφή
  2. Σοφία μου ζω μαζί σου τις μεταμορφώσεις σου και θέλω να ξέρεις πώς σ εχαίρομαι και σε καμαρώνω για κάθε μεγάλο ή μικρό σου βήμα!
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγω λεω να γινεις και αετος και να πεταξεις περηφανα Σοφακι μου!
    Καλο ΣΚ και να εισαι καλα
    Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κανόνισε σε λίγο να μην μπορούμε να σε σταματήσουμε από το πολύ το έξω! Αχαχα! Καλά κάνεις, μη μασάς καθόλου, όλα είναι οκ! Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή