Το κίτρινο σακάκι

Αγόρασες κάποτε ένα κίτρινο σακάκι...
Το είδες στη βιτρίνα, κάπως σου γυάλισε στο μάτι, μπήκες στο μαγαζί...
Το δοκίμασες και κοιτάχτηκες στον καθρέφτη...
Είδες ότι σου πηγαίνει (ή τουλάχιστον έτσι πίστευες εκείνη την στιγμή), σου το επιβεβαίωσε με ζήλο και η πωλήτρια, πήγαινε και με τα ρούχα που είχες στη ντουλάπα σου...
Το αγόρασες δίχως δεύτερη σκέψη.
Το φορούσες όλα αυτά τα χρόνια... All time classic... στιγμή δεν έχασε την κομψότητα του... Καλοραμμένο... είναι όπως όταν το πρωτοαγόρασες (κάποια μικρά πταίσματα που προκάλεσε ο χρόνος επάνω του είναι άνευ λόγου και ουσίας)...
Και το φοράς για μια ακόμη φορά και κοιτάζεσαι στον καθρέφτη...
Σκύβεις το κεφάλι σου για να μην δεις την αντανάκλασή σου...
Τι σχέση έχει τούτο το σακάκι με τούτο που είχες αγοράσει;;;
Εκείνο στεκόταν υπέροχα επάνω σου, σε κολάκευε, σε έκανε να μοιάζεις με ντίβα του κινηματογράφου... Περπατούσες στο δρόμο και σφύριζαν από θαυμασμό...
Πού είναι εκείνο το σακάκι;;;
Τούτο το σακάκι που αντικρίζεις, σε στενεύει αφόρητα... μετά βίας κλείνουν τα κουμπιά μπροστά στο στήθος... τραβάνε οι ώμοι και το ύφασμα γεμίζει ζάρες... δείχνεις ν'ασφυκτιάς εκεί μέσα καθώς τα περιττά κιλά ξεχύνονται από κάθε μεριά...
Τούτο το σακάκι δεν σε κολακεύει καθόλου... τίποτα δεν θυμίζει πως κάποτε ήταν δικό σου... μοιάζει σαν δανεικό από την έφηβη την κόρη σου...
Κι εσύ τραβάς με δύναμη το σακάκι, κόβονται τα κουμπιά και το πετάς με λύσσα στο ξέστρωτο κρεβάτι... σου 'ρχεται να το πετάξεις για πάντα στα σκουπίδια... ή ίσως σε μια κρίση υποτιθέμενης καλοσύνης, θα το χαρίσεις σε κάποιον που το έχει ανάγκη...
Μα για στάσου μια στιγμή...
Για σκέψου...
Το σακάκι είναι πάντα το ίδιο... Το ίδιο μέγεθος, το ίδιο σχέδιο, το ίδιο ύφασμα...
Μην κατηγορείς το σακάκι...
Το σακάκι σου δεν φταίει...
Αναρωτήθηκες μήπως δεν είναι το σακάκι αλλά τα κιλά που έβαλες;;;
Αναρωτήθηκες μήπως το σακάκι είναι το ίδιο κι είσαι 'συ αυτή που άλλαξες;;;
Μην τα βάζεις λοιπόν με το δόλιο το ρούχο...
Μα μην θυμώνεις ούτε και με σένα...
Κάτσε και σκέψου και πάρε μια απόφαση...
Ή αγόρασε καινούριο σακάκι που να πηγαίνει σε μια παχουλή μεσήλικη κυρία
Ή χάσε τα κιλά που κουβαλάς και βρες ξανά το κορμί που είχες... ναι λίγο πιο πλαδαρό, λίγο πιο ρυτιδιασμένο... αλλά το ελάχιστα φθαρμένο σακάκι θα του ταιριάζει "γάντι" κι εσύ θα το αγαπήσεις ακόμα περισσότερο γιατί θα σου θυμίζει όλες τις ωραίες στιγμές που το φόρεσες...

Υ.Γ. Όχι δεν έχω σακάκι... και μάλιστα κίτρινο... Όχι η ιστορία δεν είναι πραγματική...
Είναι που τις τελευταίες μέρες η φαντασία μου οργιάζει!

Να έχετε μια ηλιόλουστη μέρα!!!
Keep going κορίτσια κι αγόρια!!!