όμως κατά βάθος, ξέρω πως δεν φταίνε εκείνοι...
φταίω εγώ που τους αφήνω να μου δημιουργούν τούτα τα συναισθήματα...
Μόνο εγώ είμαι κυρίαρχος των συναισθημάτων μου και κανείς άλλος...
εγωιστικό αλλά αληθινό...
Αν δεν τους αφήσω εγώ, κανείς δεν μπορεί να με θυμώσει, κανείς δεν μπορεί να με στεναχωρέσει, κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει...
Ανοίγω την καρδιά μου κι αφήνω μόνο τα θετικά συναισθήματα να με κατακλύσουν... Καλώ την αγάπη να έρθει να φωλιάσει μέσα μου... αγάπη για το κάθετι... για το γιασεμί μου που άνθισε, για το σκελετωμένο σκύλο που είδα στο δρόμο, για τον νεαρό που μου σέρβιρε με χαμόγελο την πρωινή μου σοκολάτα, για το ίδιο το μικρό Σοφάκι που κρύβεται μέσα μου...
Πρώτα ο Θεός, θα λείψω για τρεις μέρες (επιστροφή εδώ στη μπλογκογειτονιά τη Δευτέρα)... Μια σχολική εκδρομή με καλεί... το σκέφτομαι πολύ... αλλά ελπίζω όλα να πάνε καλά...
Τα νέα από βδομάδα!!!
Σας φιλώ!!!
Να περάσεις όμορφα και να γεμίσεις με αγάπη Σοφάκι μου καλό:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα και τα φιλιά μου:)
να περασεις ομορφα ευχομαι! φιλακια πολλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πας και να περασεις υπεροχα Σοφια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια
Να περάσεις όσο πιο όμορφα γίνεται! Με θετική διαθεση φίλη μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να περάσεις όμορφα...θα περιμένουμε νέα σου...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσέχεις τον εαυτό σου :)
Εύχομαι να επιστρέψεις με γεμάτες τις μπαταρίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά Σοφία μου!