Είμαι θυμωμένη με τον εαυτό μου που τον άφησα εχθές να θυμώσει τόσο πολύ... Σχήμα οξύμωρον αλλά πέρα για πέρα αληθινό... δεν έπρεπε να παρασυρθώ στα ύπουλα τερτίπια (αφού τα έχω μάθει αυτά τα παιχνιδάκια), δεν έπρεπε να πέσω στην παγίδα... δεν έπρεπε... άφησα τον εαυτό μου να θυμώσει για πράγματα που δεν έπρεπε να θυμώσει... έχασα το ζεν μου...
Με προκάλεσαν σε μονομαχία κι εγώ σήκωσα το γάντι... Ήταν λάθος μου...
τέλος πάντων... η ηρεμία θα επανέλθει στη λίμνη μου...
Ελπίζω να επανέλθει σύντομα η ηρεμία σου και να μην χρειαστεί να ξανα μονομαχήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα! :-)
Σταμάτα να σκέφτεσαι τι έπρεπε να κάνεις και φρόντισε από δω και πέρα να τα πας καλύτερα....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα διαβάσει κάπου πως για δυο πράγματα δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε γι'αυτά που διορθώνονται και γι'αυτά που δεν διορθώνονται...!
Καλό σου απόγευμα :)
δεν πειράζει έγινε !!! εν αναμονή της ηρεμίας και της γαλήνης
ΑπάντησηΔιαγραφήAπό την μεριά μου να πω ότι το ξέρω αυτό το συναίσθημα. Είμαστε όλοι άσωτοι ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Πολλά «δεν έπρεπε»... θα πούμε. Είναι μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθρώπινο. Αλλά ξέχνα το και συνέχισε! Και την επόμενη φορά που θα νιώσεις έτσι, προσπάθησε να το θυμηθείς, να κοιτάξεις το γάντι που θα σου πετάξουν απαξιωτικά και να μην σκύψεις να το πιάσεις! Είναι ψυχοφθόρα αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
πάει πέρασε τέλος! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή