Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Συμφιλιώσου...

Σήμερα πάλι δεν έχω και πολύ όρεξη να γράψω... από την άλλη πάλι, όλο και κάτι θέλω να ανεβάσω...
Σας ανεβάζω λοιπόν μια φωτογραφία που μου άρεσε κι ένα κείμενο για τη συμφιλίωση με το άγχος μας και την καταπολέμησή του από το σάιτ www.psyche.gr του Νικήτα Καυκιού

"...Συνήθως όταν αισθάνεσαι άσχημα προσπαθείς απεγνωσμένα να σκεφτείς ή να κάνεις κάτι για να νιώσεις καλύτερα. Αυτή η επίμονη έγνοια και προσπάθεια να γλυτώσεις από την οδύνη αντί να σε βοηθά, δυσκολεύει την κατάσταση. Μην ξεχνάς ότι είσαι υγιής. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφιλιωθείς με την οδύνη και να την υπομείνεις χαλαρά. Με αυτό τον τρόπο χωρίς να αγωνίζεσαι θα νιώσεις καλύτερα. Δεν χρειάζεται να παλέψεις και να νικήσεις το άγχος και το φόβο. Τα αρνητικά συναισθήματα από μόνα τους κάποια στιγμή θα ενεργοποιήσουν μέσα σου θετικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα τα ίδια τα συμπτώματα εξυπηρετούν και υποστηρίζουν τη θεραπευτική σου πορεία. Μείνε ήσυχος-η με τη συντροφιά του άγχους και αυτό θα μειωθεί αισθητά. Όσο άσχημα κι αν νιώθεις είναι ακίνδυνο και περαστικό. 
Παρακολούθησε με αντικειμενικό τρόπο ήσυχα και νηφάλια τα αρνητικά σου συναισθήματα και η ανακούφιση θα προκύψει από μόνη της. Ακόμη κι αν συμβεί να  φτάσεις στον πάτο το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να ξεκινήσει μέσα σου μια θετική αλλαγή. Μόλις αγγίξεις τον πυθμένα (σημείο Α στο παρακάτω διάγραμμα) αναπόφευκτα θα αρχίσεις να ανεβαίνεις. Η αλλαγή θα συντελεστεί από μόνη της, ακόμη κι αν προσπαθήσεις να την εμποδίσεις. Η ίδια η πτώση θα σε αναγκάσει να ανέβεις. Η φόρα που έχεις πάρει κατεβαίνοντας θα σου δώσει τη δύναμη, την ενέργεια και τη διάθεση να ανέβεις. Όσο πιο έντονη η κάθοδος πιο δυναμική η άνοδος. Είσαι υποχρεωμένος να το ξεπεράσεις. Ακόμη κι αν δεν κάνεις τίποτε για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, η βοήθεια θα προκύψει αυτόματα από μέσα σου με τη βοήθεια της οδύνης. Δεν απαιτείται αγωνιστική, έντεχνη προσπάθεια από μέρους σου αλλά μόνο φιλική αποδοχή και ησυχασμός. Είναι βέβαιο ότι το πρόβλημά σου θα ξεπεραστεί..."

11 σχόλια:

  1. Καλημερα Σοφακι μου!
    Αρκετα επικοδομητικο το ποστ σου!
    Ευχομαι ομως να εισαι συντομα καλα και να το δουμε αυτο!
    Θελω πολυ να ξερω πως εισαι καλα!

    Φιλακια φιλη μου! Υπομονη, θα περασει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φιλενάδα, ήδη είμαι καλύτερα...
      Σκαμπανεβάσματα είναι αυτά...
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  2. Ωραίο blog! Έχεις βραβείο έδώ http://nickypan.blogspot.gr/2014/01/2-liebster-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρελαίνομαι για βραβεία!!! Το παραλαμβάνω με πολλή χαρά και οσονούπω (όπα το καθαρευουσιάνικο μου) θα απαντήσω!

      Διαγραφή
  3. Όμορφο το κείμενο....εγώ πάντως τελευταία όταν δεν νιώθω καλά το ρίχνω στο περπάτημα και έχω να σου πω ότι πιάνει, η διάθεση μου αλλάζει κι έχω περισσότερη ενέργεια :)))
    Να 'σαι καλά και να περνάς όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς παλεύω ακόμα με κάποια κατάλοιπα της αγοραφοβίας μου, οπότε το περπάτημα προς το παρόν μου δημιουργεί περισσότερο άγχος παρά μου το αποβάλλει... Είμαι σίγουρη όμως πως θα το ξεπεράσω κι αυτό!

      Διαγραφή
  4. Συμφωνώ κι επαυξάνω!
    Η αποδοχή είναι μια καλή αρχή!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ακριβώς έτσι νοιώθω αυτές τις μέρες...εχω μεγάλο φόβο μέσα μου και σκέφτομαι αρνητικά όλα αρνητικά τα βλέπω ότι θετικό πάω να σκεφτώ καταλήγει σε αρνητικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δελφινάκι, φάση είναι...
      Κάτι σε ζόρισε, σε πίεσε, σε θύμωσε και ξέσπασε σε φόβο...
      Θα περάσει... Πίστεψέ με... θα περάσει!

      Διαγραφή