Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Γραμματικό λάθος ή λάθος επικοινωνίας;

Άλλα ήθελα να γράψω... άλλα θα γράψω τελικά...
έτσι είναι αυτά... τα απρόοπτα... γι'αυτό έχει και τη γλύκα της η ζωή...
Ήθελα να γράψω σήμερα για την κουρτίνα που σήκωσα κι αντίκρισα τα πράγματα και τις καταστάσεις που με πιέζουν, για το σφίξιμο που προκαλεί η αίσθηση της αδυναμίας μου να δράσω,
ή η αίσθηση εγκλωβισμού (μάλλον αυτο-εγκλωβισμού θα έλεγα καλύτερα) στην οποία
έχω περιέλθει...
αλλά...
άνοιξα λοιπόν το μπλογκ, σεριάνισα στα μπλογκ φίλων, μπήκα να δω αν είχα κάνα σχόλιο και
να κάτσω να γράψω μετά τον "πόνο" μου...
στο κάτω - κάτω προσωπικό μπλογκ είναι αυτό (ό,τι θέλω γράφω...)
Βλέπω ένα σχόλιο από ένα νέο πρόσωπο στο κειμενάκι μου "ανέλαβε την ευθύνη"... και το μόνο σχόλιο που βλέπω είναι μια διόρθωση...
"Προστακτική ενεστώτα: ανάλαβε..."

και κάθομαι κι αναρωτιέμαι τώρα...
"αντί να κοιτάμε το δάσος, κοιτάμε το δέντρο"; ή "κάποιος κάνει επίδειξη γνώσεων";
Δεν αμφισβητώ το γραμματικό μου λάθος κι ευχαριστώ από τη μια που έμαθα και κάτι καινούριο
εδώ κοντά στα σαραντεπέντε μου, που δεν το είχα μάθει στο σχολείο (σαν δεν ντρέπομαι λίγο ήμουν και τριτοδεσμίτισσα...)
αλλά η απορία μου είναι... "καλά, από όλα αυτά που έχω γράψει, από όλο αυτό το ξεδίπλωμα του εαυτού μου, αυτό που έμεινε είναι ένα 'έψιλον' στη θέση του 'άλφα';;;
Δηλαδή αν ήμουν τελείως ανορθόγραφη, θα έπρεπε να γεμίζει το μπλογκ με κόκκινες υποσημειώσεις;;;
Επεσήμανε βρε παιδί μου το λάθος αν τόσο πολύ σου χαλάει την αισθητική η δική μου χρήση της ελληνικής γλώσσας, αλλά πες και κάτι άλλο... ένα 'καλημέρα' ας πούμε...
Τι να πω;;; Ειλικρινά έπεσα από τα σύννεφα...
Και για αποφυγή παρεξηγήσεων εγώ γράφω εδώ πρώτα για να ξορκίσω τους δικούς μου δαίμονες (που δεν είναι λίγοι), κατά δεύτερον να ανταλλάξω καμιά άποψη με κάποιον που μας καίνε τα ίδια ζητήματα, να ξεφύγω λίγο από την πίεση της καθημερινότητας μου...
Δεν έχω καμία διάθεση να κάθομαι να ξεψειρίζω τα κείμενα που γράφω ελεύθερα για ορθογραφικά, γραμματικά ή συντακτικά λάθη...
Αν τόσο πολύ σας ενοχλούν, μην χάνετε το χρόνο σας μαζί μου...
Την αργοπορημένη καλημέρα μου!!!

10 σχόλια:

  1. αχ Σοφάκι μου γλυκο καλημέρα!
    μην ασχολείσε με αυτά!
    είναι μηδαμινά μπροστά σε όσα μας δίνεις με τις αναρτήσεις σου γιατί μας δίνεις τον εαυτό σου! και σημαντικοτερο δεν υπάρχει!

    ομολογω πως λογω περιεργειας πηγα να δω το σχολιο και ομολογω πως στο αφησε ακομψα. ομως μη δινεις σημασια! ειλικρινα! δεν αξιζει!

    θα σου πω κατι.
    εχω ονειρο καποια στιγμη να εκδωσω βιβλιο!
    ορθογραφικα λαθη κανω, συντακτικα λαθη κανω, τονου δε βαζω, θα μου πει καποιος που πας μωρη θες να εκδωσεις και βιβλιο;

    εγω ξερεις τι θα κανω; ειλικρινα!
    θα χαμογελασω!
    γιατι γραφω με τη καρδια μου και αυτο ειναι που με κανει να νοιωθω καλα!

    το ιδιο κανεις και να συνεχισεις να κανεις και εσυ ψυχη μου!
    φιλακια πολλα αγαπη!
    να περνας ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όσο και να λέω Κική μου ότι δεν θα στεναχωρεθώ, δεν μπορώ να κρύψω πως ενοχλήθηκα...
    Ίσως τα παίρνω όλα πιο βαριά απ'όσο πρέπει... δεν ξέρω... ίσως δίνω πολλή σημασία στους ανθρώπους... (ακόμα κι όταν αυτοί είναι άγνωστοι)... ίσως δεν έχω αποδεχθεί τον εαυτό μου και ψάχνω εναγωνίως την αποδοχή στους άλλους... ίσως...
    Πάντως ειλικρινά σου εύχομαι το όνειρο σου να γίνει πραγματικότητα... να δεις το βιβλίο σου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων...
    Τι κάθεσαι και δεν το ξεκινάς;;; (αν δεν το έχεις ήδη ξεκινήσει...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ πολύ Σοφάκι μου για την ευχή!
      Έχω ετοιμάσει κάποια πράγματα αλλά δεν τα κατάφερα ακόμη.
      Ετοιμάζω όμως τελευταία κάτι που με κάνει να νοιώθω όμορφα και σκέφτομαι να προωθήσω αυτό.
      Θα δείξει εν καιρω.
      Να εισαι καλα και να μη στεναχωριεσαι! Δεν αξιζει! Ειλικρινα!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  3. Σοφάκι μου καλό θα συμφωνήσω με την Κική πως δεν χρειάζεται να χαλιέσαι και να δίνεις τόση σημασία....αλλά πίστεψε με σε καταλαβαίνω γιατί και 'γω πιθανόν θα ένιωθα όπως και 'συ...!
    Όπως και να 'χει,όσο κι αν επηρεάστηκες οκ...ως εδώ...άφησε το πίσω και κράτα την ουσία σου που ειλικρινά βγάζει σε μας μια ειλικρινή πλευρά που είναι πολύ όμορφη...ακριβώς γιατί είναι αληθινή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμυ μου, ίσως να λειτούργησα εν θερμώ... έπρεπε όμως να το βγάλω από μέσα μου...
      δεν αρκεί να το αφήσω πίσω μου... πρέπει να συγχωρέσω για να βρω τη γαλήνη... κι αυτό μαθαίνω τώρα να κάνω...

      Διαγραφή
    2. ...και καλά έκανες και το έβγαλες εάν αυτό σε βοηθάει Σοφάκι μου.
      Θα σου αντιγράψω κάτι που βρίσκετε ακριβώς δίπλα μου τώρα...
      "Μεταχειρίσου ευγενικά τους εχθρούς σου και εκδικήσου τους με την ευεργεσία!"(Ά.Νικόδημος ο Αγιορείτης)...είναι γραμμένο στη χθεσινή σελίδα από το ημερολόγιο τοίχου που έχω...από την πλευρά που το 'βλέπω' εγώ μου ταιριάζει αρκετά....δες το και συ...αν σου κάνει το κρατάς,διαφορετικά απλά το προσπερνάς :))

      Διαγραφή
  4. Πόσα τέτοια Σοφία μου... Μη σκάς! Εδώ μέσα γίνεται (το λιγότερο) της τρελής... Λοιπόν κι εσύ της τρίτης δέσμης; κι εγώ! κι όλο κάτι τέτοια χαζά λάθη κάνω, επίσης! Πολλές φορές δέχομαι διορθώσεις, ευτυχώς από "φίλους" μέχρι στιγμής, ευγενικά. Τέλος πάντων. Η ουσία είναι μία: μη συεναχωριέσαι, δεν αξίζει. Στο μπλόγκ σου θα λες ό,τι θέλεις, όπως ακριβώς σου βγαίνει κι όποιου του αρέσει ας σε διαβάζει. Έτσι είναι. Και ισχύει για όλους μας.
    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συναδέλφισες τριτοδεσμίτισες λοιπόν....
      Απλώς είμαι καινούριο στο σπορ και δεν το έχω μάθει ακόμα καλά...
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Σοφία καλώς σε βρήκα.
    Εγώ θα πω πως δικαιολογημένα σκας. Το έχω νοιώσει στο παρελθόν και θα το ξαναζήσω στο μέλλον. Το θέμα είναι άλλο. Θα μας βάλει αυτή η συμπεριφορά ενός αγνώστου να αλλάξουμε Ρότα στο τρόπο που εκφραζόμαστε ή θα καταθέσουμε την πίκρα μας και θα συνεχίσουμε την πορεία στο δρόμο που πορευόμαστε μια ζωή.
    Καταλαβαίνω από τα γραφόμενά σου πως είσαι πιστή στο δεύτερο μοντέλο.
    Και να που η ζωή μας έβγαλε σε ωραίο σταυροδρόμι - έστω και διαδικτυακό - να τα λέμε και να ανιχνεύουμε ο ένας τις πληγές του άλλου. Και πάλι απ' την αρχή, στο δρόμο μας τραβάμε. Ωραίο πράμα η ζωή. Και ας έχει τόσα βάσανα. Γι' αυτό είναι ζωή.
    (Και να που ένα γραμματικό λάθος, μας δίνει τι δικαίωμα στην επικοινωνία.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τι ευαισθητη ψυχούλα είσαι..φαίνεται από τα κείμενα σου τις αναρτήσεις σου...όλοι έχουμε φόβους μεσα μας...και η σκέψη να κάνεις το μπλοκ να γράφεις τους φόβους σου ήθελε μεγάλη απόφαση... και να τους μοιράζεσαι με κάποιους γνωστούς άγνωστους..αυτό να σκεφτεσαι και μη σε νοιάζει τίποτε άλλο.. εχεις 34 φιλους αναγνώστες που αγαπησαν αυτό το μπλοκ το διαβαζουν , σχολιάζουν τα κείμενα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή