Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Ήταν μια φορά ένας μηνίσκος...


Και αφού τα κατάφερα με όλες αυτές τις υποχρεώσεις που είχα αυτούς τους δυο μήνες, και αφού πέρασα και ωραία στο ταξιδάκι μου στο εξωτερικό και αφού η κόρη μου έφερε και ωραίους βαθμούς στο σπίτι και αφού... αφού... αφού... αφού μάλλον άρχισα να ξεχνώ την τρέλα που πέρασα και μαζί με την αυτοπεποίθηση, φαίνεται γύρισε και ο εγωισμός...
έρχεται η Θεία Πρόνοια, το Σύμπαν, ο Γαλαξίας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο... και σου λέει:
"Κάτσε Σοφάκι γιατί σαν πολύ αέρα πήρες κι ύστερα δεν θα σε συμμαζεύουμε... Τι νομίζεις πώς επειδή περπάτησες λίγο παραπάνω έκανες και κανένα κατόρθωμα;;; Πάρτα τώρα για να πάψεις να καμαρώνεις!!!"
Κι έρχεται μια βαρβάτη ρήξη μηνίσκου από το πουθενά και νάμαι τώρα να περπατάω με τα χίλια ζόρια, να πονάω και να παρακαλάω να περάσει με τη συντηρητική θεραπεία γιατί μετά ο γιατρός μίλησε για χειρουργείο... Κι έτσι γιορτές με βλέπω "κούτσα - κούτσα" και μια χαρά θα είναι και το "κούτσα - κούτσα" αν δεν έχει "αχ βαχ! πονάω!!!".
Πήρα μάλλον πολύ φορά κι ο οργανισμός έκανε λίγο πίσω...
Εγώ άκουγα μηνίσκους και φανταζόμουν αθληταράδες και ιδρωμένους ποδοσφαιριστές και γκολάρες και διάφορα άλλα τέτοια... τι να πω;;;
Καλό Παρασκευοσαββατοκύριακο!!!
Φιλάκια στα μαγουλάκια!!!
Υ.Γ. Είδατε φωτό που σας πόσταρα;;; Άσχετη αλλά ωραία!!!

5 σχόλια:

  1. Περαστικά!!! Εύχομαι να συνέλθεις γρήγορα :)))
    Ευκαιρία να ανακαλύψεις τι μπορείς να κάνεις...παρέα με ένα μηνίσκο... ;)
    Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ πολύ σωστά Σοφία μου, ανέλυσες το επεισόδιο μηνίσκος... βλέπεις το σώμα, έχει το δικό του τρόπο να μας συνετίζει ή να μας προειδοποιεί, φωνάζοντας: "Θέλω ξεκούραση, δεν αντέχω άλλο!", πόσο καιρό δεν το λες και η ίδια, πόσα και για πόσο καιρό ακόμα θα φορτωθείς;
    Όταν δεν ακούμε τις μικρές προειδοποιήσεις (πχ πόνο στη μέση, πόνο στο στέρνο, ρίγη, ατονία κλπ κλπ) έρχονται μεγαλύτερες και καλούμαστε θέλουμε δεν θέλουμε να ακούσουμε επί τέλους το σώμα μας...
    Τα πέρασα όλα αυτά η ίδια, αλλά για καλή μου τύχη, είπα μέχρι εδώ, (και πριν σπάσω κάποιο πόδι!) είπα: "Έκανα δυο γάμους, μεγάλωσα τρία παιδιά και όλο έδινα έδινα έδινα...τώρα όμως έχει σειρά η Στεφανία"!
    Και επειδή ένα ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων ξεκινά με ΕΝΑ βήμα, προχωρώ προσεχτικά βήμα βήμα και ακούω τι μου λέει η καρδιά μου και το σώμα μου!
    Η ομοιοπαθητική βοηθά και στον μηνίσκο γιατί ξέρει τι κρύβεται από πίσω!!! ;-)
    Νομίζω πως το πήρες το "μήνυμα" και τώρα με όλη μου τη καρδιά, εύχομαι καλή ανάρρωση και καλές γιορτές!

    ΑΦιλάκια καρδιάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. περασα να αφησω την καλημερα μου και να ευχηθω καλο σκ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Περαστικά σου Σοφάκι!
    Εξαιρετικό το σχόλιο της Στεφανίας με το οποίο έρχομαι να συμφωνήωσ!
    Φιλιά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή