Σήμερα πάλι δεν έχω και πολύ όρεξη να γράψω... από την άλλη πάλι, όλο και κάτι θέλω να ανεβάσω...
Σας ανεβάζω λοιπόν μια φωτογραφία που μου άρεσε κι ένα κείμενο για τη συμφιλίωση με το άγχος μας και την καταπολέμησή του από το σάιτ www.psyche.gr του Νικήτα Καυκιού
"...Συνήθως όταν αισθάνεσαι άσχημα προσπαθείς απεγνωσμένα να σκεφτείς ή να κάνεις κάτι για να νιώσεις καλύτερα. Αυτή η επίμονη έγνοια και προσπάθεια να γλυτώσεις από την οδύνη αντί να σε βοηθά, δυσκολεύει την κατάσταση. Μην ξεχνάς ότι είσαι υγιής. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφιλιωθείς με την οδύνη και να την υπομείνεις χαλαρά. Με αυτό τον τρόπο χωρίς να αγωνίζεσαι θα νιώσεις καλύτερα. Δεν χρειάζεται να παλέψεις και να νικήσεις το άγχος και το φόβο. Τα αρνητικά συναισθήματα από μόνα τους κάποια στιγμή θα ενεργοποιήσουν μέσα σου θετικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα τα ίδια τα συμπτώματα εξυπηρετούν και υποστηρίζουν τη θεραπευτική σου πορεία. Μείνε ήσυχος-η με τη συντροφιά του άγχους και αυτό θα μειωθεί αισθητά. Όσο άσχημα κι αν νιώθεις είναι ακίνδυνο και περαστικό.
Παρακολούθησε με αντικειμενικό τρόπο ήσυχα και νηφάλια τα αρνητικά σου συναισθήματα και η ανακούφιση θα προκύψει από μόνη της. Ακόμη κι αν συμβεί να φτάσεις στον πάτο το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να ξεκινήσει μέσα σου μια θετική αλλαγή. Μόλις αγγίξεις τον πυθμένα (σημείο Α στο παρακάτω διάγραμμα) αναπόφευκτα θα αρχίσεις να ανεβαίνεις. Η αλλαγή θα συντελεστεί από μόνη της, ακόμη κι αν προσπαθήσεις να την εμποδίσεις. Η ίδια η πτώση θα σε αναγκάσει να ανέβεις. Η φόρα που έχεις πάρει κατεβαίνοντας θα σου δώσει τη δύναμη, την ενέργεια και τη διάθεση να ανέβεις. Όσο πιο έντονη η κάθοδος πιο δυναμική η άνοδος. Είσαι υποχρεωμένος να το ξεπεράσεις. Ακόμη κι αν δεν κάνεις τίποτε για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, η βοήθεια θα προκύψει αυτόματα από μέσα σου με τη βοήθεια της οδύνης. Δεν απαιτείται αγωνιστική, έντεχνη προσπάθεια από μέρους σου αλλά μόνο φιλική αποδοχή και ησυχασμός. Είναι βέβαιο ότι το πρόβλημά σου θα ξεπεραστεί..."
Σας ανεβάζω λοιπόν μια φωτογραφία που μου άρεσε κι ένα κείμενο για τη συμφιλίωση με το άγχος μας και την καταπολέμησή του από το σάιτ www.psyche.gr του Νικήτα Καυκιού
"...Συνήθως όταν αισθάνεσαι άσχημα προσπαθείς απεγνωσμένα να σκεφτείς ή να κάνεις κάτι για να νιώσεις καλύτερα. Αυτή η επίμονη έγνοια και προσπάθεια να γλυτώσεις από την οδύνη αντί να σε βοηθά, δυσκολεύει την κατάσταση. Μην ξεχνάς ότι είσαι υγιής. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφιλιωθείς με την οδύνη και να την υπομείνεις χαλαρά. Με αυτό τον τρόπο χωρίς να αγωνίζεσαι θα νιώσεις καλύτερα. Δεν χρειάζεται να παλέψεις και να νικήσεις το άγχος και το φόβο. Τα αρνητικά συναισθήματα από μόνα τους κάποια στιγμή θα ενεργοποιήσουν μέσα σου θετικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα τα ίδια τα συμπτώματα εξυπηρετούν και υποστηρίζουν τη θεραπευτική σου πορεία. Μείνε ήσυχος-η με τη συντροφιά του άγχους και αυτό θα μειωθεί αισθητά. Όσο άσχημα κι αν νιώθεις είναι ακίνδυνο και περαστικό.
Παρακολούθησε με αντικειμενικό τρόπο ήσυχα και νηφάλια τα αρνητικά σου συναισθήματα και η ανακούφιση θα προκύψει από μόνη της. Ακόμη κι αν συμβεί να φτάσεις στον πάτο το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να ξεκινήσει μέσα σου μια θετική αλλαγή. Μόλις αγγίξεις τον πυθμένα (σημείο Α στο παρακάτω διάγραμμα) αναπόφευκτα θα αρχίσεις να ανεβαίνεις. Η αλλαγή θα συντελεστεί από μόνη της, ακόμη κι αν προσπαθήσεις να την εμποδίσεις. Η ίδια η πτώση θα σε αναγκάσει να ανέβεις. Η φόρα που έχεις πάρει κατεβαίνοντας θα σου δώσει τη δύναμη, την ενέργεια και τη διάθεση να ανέβεις. Όσο πιο έντονη η κάθοδος πιο δυναμική η άνοδος. Είσαι υποχρεωμένος να το ξεπεράσεις. Ακόμη κι αν δεν κάνεις τίποτε για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, η βοήθεια θα προκύψει αυτόματα από μέσα σου με τη βοήθεια της οδύνης. Δεν απαιτείται αγωνιστική, έντεχνη προσπάθεια από μέρους σου αλλά μόνο φιλική αποδοχή και ησυχασμός. Είναι βέβαιο ότι το πρόβλημά σου θα ξεπεραστεί..."
Καλημερα Σοφακι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκετα επικοδομητικο το ποστ σου!
Ευχομαι ομως να εισαι συντομα καλα και να το δουμε αυτο!
Θελω πολυ να ξερω πως εισαι καλα!
Φιλακια φιλη μου! Υπομονη, θα περασει!
Φιλενάδα, ήδη είμαι καλύτερα...
ΔιαγραφήΣκαμπανεβάσματα είναι αυτά...
Φιλάκια!
Ωραίο blog! Έχεις βραβείο έδώ http://nickypan.blogspot.gr/2014/01/2-liebster-award.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελαίνομαι για βραβεία!!! Το παραλαμβάνω με πολλή χαρά και οσονούπω (όπα το καθαρευουσιάνικο μου) θα απαντήσω!
ΔιαγραφήΌμορφο το κείμενο....εγώ πάντως τελευταία όταν δεν νιώθω καλά το ρίχνω στο περπάτημα και έχω να σου πω ότι πιάνει, η διάθεση μου αλλάζει κι έχω περισσότερη ενέργεια :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά και να περνάς όμορφα!
Δυστυχώς παλεύω ακόμα με κάποια κατάλοιπα της αγοραφοβίας μου, οπότε το περπάτημα προς το παρόν μου δημιουργεί περισσότερο άγχος παρά μου το αποβάλλει... Είμαι σίγουρη όμως πως θα το ξεπεράσω κι αυτό!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ κι επαυξάνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αποδοχή είναι μια καλή αρχή!
Φιλιά πολλά!
Καλημερούδια!!!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ!!!
Ακριβώς έτσι νοιώθω αυτές τις μέρες...εχω μεγάλο φόβο μέσα μου και σκέφτομαι αρνητικά όλα αρνητικά τα βλέπω ότι θετικό πάω να σκεφτώ καταλήγει σε αρνητικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔελφινάκι, φάση είναι...
ΔιαγραφήΚάτι σε ζόρισε, σε πίεσε, σε θύμωσε και ξέσπασε σε φόβο...
Θα περάσει... Πίστεψέ με... θα περάσει!
ευχαριστώ καλή Σοφία
Διαγραφή